Čudne mikroskopske strukture pronađene u krvi pacijenata sa produženim kovidom

Naučnici su u krvi ljudi sa produženim kovidom pronašli čudne mikroskopske strukture. U pitanju su mikrougrušci strukturno povezani sa neutrofilnim ekstracelularnim zamkama (NETs), piše ScienceDaily.

Ove kombinovane strukture se pojavljuju mnogo češće kod pacijenata sa produženim kovidom, gde su veće, gušće i upornije nego u zdravoj krvi, navodi se u saopštenju Univerziteta Stelenboš.

Preporučujemo

Šta su mikrougrušci?

Termin mikrougrušci, nedavno usvojen u naučnoj literaturi, odnosi se na abnormalne skupine proteina zgrušavanja krvi koje cirkulišu u krvotoku pacijenta. Koncept je uvela 2021. godine prof. Rezija Pretorijus sa Odeljenja za fiziološke nauke Univerziteta Stelenboš, kada su pronašli abnormalno prisustvo takvih mikrougrušaka u uzorcima krvi pacijenata sa kovidom-19.

Ovo otkriće izazvalo je široku pažnju tokom pandemije zbog svoje potencijalne uloge u koagulopatijama povezanim sa koronom.

Šta su neutrofilne ekstracelularne zamke (NETs)?

Tim dr Alena Tijerija sa Instituta za rak u Monpeljeu (IRCM) bio je među prvima koji su identifikovali kritičnu ulogu NETs-a u patogenezi kovida-19. NETs se proizvode kroz specijalizovani oblik urođenog imunološkog odgovora poznatog kao NEToza, pri čemu neutrofili izbacuju svoju DNK kako bi formirali filamentne strukture ugrađene u citotoksične enzime sposobne da brzo zarobe i neutrališu patogene.

Međutim, prekomerno formiranje NETs-a može postati štetno, doprinoseći širokom spektru inflamatornih i trombotičkih bolesti, uključujući teške infekcije, autoimune poremećaje, rak, dijabetes i artritis. Prema dr Tijeriju, moguće je da uporna prekomerna proizvodnja NETs-a, podstaknuta samoodrživim inflamatornim i trombotičkim petljama, pogoršava ozbiljnost bolesti.

U saradničkom naporu, timovi prof. Pretorijus i dr Tijerija istraživali su potencijalnu interakciju između mikrougrušaka i NETs-a u kontekstu produženog kovida.

Ključna otkrića

Koristeći protočnu citometriju za snimanje i fluorescentnu mikroskopiju, sproveli su kvantitativnu i strukturnu analizu mikrougrušaka i NETs-a u plazmi pacijenata sa produženim kovidom, u poređenju sa zdravim kontrolama. NETs su takođe kvantifikovani analizom proteinskih markera NETs-a i cirkulišuće DNK.

• Primećen je značajan porast biomarkera povezanih sa mikrougrušcima i NETs-ima u uzorcima pacijenata.
• Mikrougrušci su bili ne samo brojniji, već i veći kod pacijenata.
• Najvažnije, otkrili su ranije neprijavljenu strukturnu povezanost između mikrougrušaka i NETs-a, primećenu kod svih ispitanika, ali značajno izraženiju kod pacijenata sa produženim kovidom.

- Ovo otkriće sugeriše postojanje osnovnih fizioloških interakcija između mikrougrušaka i NETs-a koje, kada nisu regulisane, mogu postati patogene – objasnio je dr Tijeri.

Nadalje, integracija alata veštačke inteligencije, kao što je mašinsko učenje, u analizu biomarkera omogućila im je da sa visokom preciznošću razlikuju pacijente sa produženim kovidom od zdravih pojedinaca. Algoritmi su identifikovali najprediktivnije kombinacije biomarkera, poboljšavajući dijagnostičku pouzdanost i otvarajući put za personalizovane pristupe medicini.

- Ova interakcija bi mogla učiniti mikrougruške otpornijim na fibrinolizu, promovišući njihovu postojanost u cirkulaciji i doprinoseći hroničnim mikrovaskularnim komplikacijama – obasnila je dr Pretorijus.

Identifikovanjem uloge NETs-a u stabilizaciji mikrougrušaka, ova studija pruža novi uvid u patofiziologiju produženog kovida. Ovi nalazi podržavaju razvoj ciljanih terapijskih strategija usmerenih na modulaciju tromboinflamatornih odgovora.

(Telegraf Nauka/ScienceDaila/Stellenbosch University)