Šokantno otkriće o humanim neandertalcima: Najbliži ljudski rođaci brinuli o deci s Daunovim sindromom

Moderna predstava neandertalskog lovca u Galsko-rimskom muzeju u Belgiji... Foto: Arterra Picture Library / Alamy / Alamy / Profimedia

Istraživači u Španiji otkrili su ostatke neandertalskog deteta s velikim brojem karakteristika Daunovog sindroma. Međutim, za razliku od drugih osoba iz praistorije sa ovim poremećajem, uključujući i neandertalce i homosapijense, ova nije preminula kao beba, što pokazuje da su i o detetu i o majci brinuli ostali članovi drevnog plemena.

Autori studije objavljene u Science Advances otkrili su ovo analizirajući kosti iskopane na paleolitskom nalazištu Kova Negra u Valensiji još 1989, prenosi IFLScience.

Preporučujemo

Među fosilima je otkriveno nekoliko fragmenata unutrašnjeg uha koji imaju deformacije koje bi dovele do gubitka sluha i do vrtoglavica.

- Jedini sindrom koji je kompatibilan sa celim ovim setom deformacija u ostacima je Daunov sindrom. Osoba je živela do najmanje šeste godine, što je značajno duže od očekivane dužine života osoba sa Daunovim sindromom u praistoriji – naveli su autori.

Daunov sindrom je najčešći ljudski genetski poremećaj i primećen je i kod drugih velikih čovekolikih majmuna, ali se verovalo da su osobe sa ovim sindromom tek od modernog doba uspevale da žive duže od prve ili druge godine.

Među homosapijensima dosad je otkriveno pet slučajeva Daunovog sindroma u praistoriji, između 3629. i 400. godine pre nove ere. Nijedna od tih osoba nije živela duže od 16 meseci.

Poređenjem veličine i razvoja kostiju iz Kova Negra, autori studije zaključili su da je dete imalo između šest i sedam godina u vreme smrti.

- Razumno je misliti da je do ovako dugog života došlo zahvaljujući brizi okoline u tom periodu – naveli su naučnici.

Istraživači smatraju da je zbog „zahtevnog stila života neandertalaca, uključujući veliku pokretljivost, teško zamisliti da je majka mogla sama da brine o detetu i da obavlja normalne dnevne aktivnosti tokom dužeg vremenskog perioda“.

Ovakvi zaključci doprinose raspravama o poreklu empatije i humanitarnog ponašanja u liniji Homo.

Naučnici veruju da je nekad takva pomoć pružana jer se znalo da će onaj ko je prima kasnije da je uzvrati, ali da u slučaju ove individue nije bilo nikakve mogućnosti recprociteta.

Oni veruju da ovo ukazuje da su neandertalci imali neke zajedničke vrednosti i društvenu adaptaciju sličnu onoj među našom vrstom.

(Telegraf Nauka / IFLScience)