Naučnici prave zakrpu koja može da popravi oštećena srca

Ćelije uzete iz krvi i „reprogramirane“ u ćelije srčanog mišića mogu da pomognu pacijentima sa srčanom insuficijencijom.

Oštećena srca mogu bukvalno biti zakrpljena da bi bolje radila, kažu istraživači koji su ostvarili revolucionaran napredak za ljude sa razvijenom srčanom insuficijencijom.

Preporučujemo

Srčana insuficijencija pogađa više od 64 miliona ljudi širom sveta, sa uzrocima koji uključuju srčane napade, visok krvni pritisak i koronarnu arterijsku bolest.

Za transplantacije srca nema dovoljno organa, dok su veštačke srčane pumpe skupe i dolaze sa visokom stopom komplikacija.

Naučnici sad veruju da su ostvarili veliki napredak stvorivši implantabilne zakrpe koje mogu pomoći kontrakcijama srca.

Naučnici iz Univerzitetskog medicinskog centra u Getingenu kažu: „ Prvi put imamo laboratorijski proizveden biološki transplantat sa potencijalom da stabilizuje i ojača srčani mišić“.

Zakrpe su napravljene od ćelija uzetih iz krvi i „reprogramiranih“ da funkcionišu kao matične ćelije, koje mogu da se razviju u bilo koji tip ćelija u telu.

U ovom slučaju, ćelije su pretvorene u ćelije srčanog mišića i vezivnog tkiva. Ubačene su u kolagenski gel i uzgojene u specijalnom kalupu pre nego što se dobijene šestostrane zakrpe prikače, u nizovima, za membranu. Za ljude je ova membrana velika oko 5x10cm.

Mišić u zakrpama ima karakteristike srca starog samo 4-8 godina. Pacijentima sa srčanom insuficijencijom implantiramo mlad mišić, kažu naučnici.

Zakrpe predstavljaju važan napredak jer direktno ubrizgavanje ćelija srčanog mišića u srce može dovesti do rasta tumora ili razvoja nepravilnih kontrakcija, što može biti smrtonosno.

Naučnici su testirali zakrpe kod zdravih rezus makakija – bez neregularnih kontrakcija, formiranja tumora, ili smrti ili bolesti povezanih sa zakrpama.

Izučavajući srca životinja do šest meseci nakon što su zakrpe implantirane, naučnici su otkrili jačanje srčanog zida – u razmerama zavisnim od broja zakrpa.

Zakrpe su takođe testirane kod majmuna sa oboljenjem sličnim hroničnoj srčanoj insuficijenciji. Otkriveni su znaci poboljšane funkcije srca, poput veće sposobnosti srčanog zida za kontrakcije.

Metod je zatim primenjen u slučaju 46-godišnje žene sa uznapredovalom srčanom insuficijencijom. Zakrpe su napravljene od donorskih ćelija i prišivene za pulsirajuće srce putem minimalno invazivne operacije.

Tri meseca kasnije, pacijentkinji – koja je ostala stabilna – transplantirano je srce, što je istraživačima omogućilo da analiziraju uklonjeni organ. Zakrpe su opstale i razvilo se snabdevanje krvlju.

Iako upotreba donorskih ćelija znači da je potrebna imunosupresija, istraživači kažu da bi bilo previše skupo i da bi trebalo previše vremena da se zakrpe naprave od ćelija pacijenta sa urgentnom potrebom. Donorske ćelije takođe omogućavaju već spremne zakrpe i bolje bezbednosno testiranje.

Potrebno je 3-6 meseci da se vide terapeutski efekti zakrpa, što znači da možda nisu pogodne za sve pacijente. Ipak, 15 pacijenata je već dobilo zakrpe. Tekuće kliničko ispitivanje će pokazati da li su ovi inženjerski implantati popravili funkciju srca.

Cilj nije nužno da se zameni transplantacija srca. To je novi tretman za pacijente koji dobijaju palijativnu negu i čija smrtnost je 50% u roku od 12 meseci.

Neophodan je dalji rad, naročito zbog toga što ćelije srčanog mišića u zakrpama nisu potpuno razvijene, a uspostavljanje protoka krvi je sporo.

Hirurški zahvat je manje invazivan nego u slučaju transplantacije srca. Koncept je vrlo jasan – možete zakrpiti srce gde god je oštećeno.

(Telegraf Nauka/Guardian)