Filipini su imali tehnološki razvijenu pomorsku kulturu pre 30.000 godina, tvrde arheolozi

Naučnici sa Univerziteta Ateneo de Manila veruju da su posle 15 godina arheoloških istraživanja i saradnje sa međunarodnim ekspertima i institucijama skupili dovoljno dokaza o značajnoj ulozi Filipinskog arhipelaga u drevnom moreplovstvu Jugoistočne Azije. Rezultati istraživanja objavljeni su u žurnalu Archaeological Research in Asia.

Oni veruju da su otkrili detalje o ljudskim migracijama, naprednim tehnološkim inovacijama i kulturne odnose na daljinu tokom 35.000 godina, piše Phys.org.

Preporučujemo

U publikaciji je ponuđeno dosta podataka i materijala iz Arheološkog projekta Mindoro, koji uključuju i neke od najstarijih dokaza prisustva „anatomski modernih ljudi“ ili Homosapijensa u Filipinsko arhipelagu.

Mindoro, kao i veći deo filipinskih ostrva osim Palavana, nikad nije bio povezan sa kopnenim delom Jugoistočne Azije, ni kopnenim, ni ledenim mostom, pa je prelazak preko mora bio neophodan. To je verovatno dovelo do razvoja sofisticiranih tehnologija za putovanja u ovom okruženju i preživljavanje.

Raznovrsni nalazi, kao što su ljudski ostaci, životinjske kosti, školjke i oruđe napravljeno od kamena, kosti i školjki, pokazuju da su rani stanovnici Mindora uspešno koristili i kopnene i morske resurse. Zbog toga su pre više od 30.000 godina već posedovali pomorske sposobnosti i specifične ribolovačke veštine koje su im omogućavale da love predatorske vrste riba i da uspostave veze sa udaljenim ostrvima i populacijama u ogromnoj pomorskoj regiji.

Posebno je značajna inovativna upotreba školjki kao sirovine za izradu alata pre više od 30.000 godina. Ovo je kulminiralo proizvodnjom tesli od džinovskih školjki (vrsta Tridacna), koje datiraju od pre 7.000 do 9.000 godina. One pokazuju upadljivu sličnost sa teslama od školjki pronađenim širom regiona ostrvske jugoistočne Azije i čak do ostrva Manus u Papui Novoj Gvineji, udaljenog preko 3.000 kilometara.

Istraživači su takođe na ostrvu Ilin pronašli ljudski grob koji datira od pre oko 5.000 godina, sa telom položenim u fetalni položaj i postavljenim i prekrivenim krečnjačkim pločama. Način sahranjivanja bio je sličan drugim zgrčenim sahranama pronađenim širom jugoistočne Azije, što sugeriše zajedničke ideološke i društvene uticaje i pojavu društvene složenosti na ogromnom području od kopna do udaljenih ostrva.

Arheološka nalazišta na Mindoru pružila su dokaze o kulturno sofisticiranim stanovnicima koji su bili bihevioralno i tehnološki prilagođeni priobalnom i pomorskom okruženju.

Zajedno, ova otkrića sugerišu da su Mindoro i obližnja filipinska ostrva bili deo opsežne pomorske mreže koja je postojala već tokom kamenog doba i olakšavala kulturnu i tehnološku razmenu između ranih ljudskih populacija širom ostrvske jugoistočne Azije tokom mnogih milenijuma.

(Telegraf Nauka/Phys.org)