Pećina Manot pruža dokaze o ritualnom okupljanju pre 35.000 godina, najranije na azijskom kontinentu
Arheološko istraživanje u pećini Manot u oblasti današnje Galileje na severu Izraela otkrilo je svedočanstva o ritualnim okupljanjima pre 35.000 godina. Ovo značajno otkriće baca novo svetlo na najranije stanovnike azijskog kontinenta.
U pećini su hiljadama godina živeli neandertalci i ljudi u različitim vremenima. Godine 2015, istraživači su identifikovali lobanju staru 55.000 godina, koja je predstavljala fizički dokaz ukrštanja neandertalca i homo sapijensa.
Preporučujemo
„Gvozdene dame“ vladale su ovim društvom: Drevna DNK potvrdila antičke opise
Ovo je krivac za pad koeficijenta inteligencije u Rimskom carstvu
Manot je možda bila lokacija za ritualno okupljanje ranih ljudi pre oko 35.000 godina, što je verovatno čini najranijom ritualnom lokacijom u jugozapadnoj Aziji.
Pod vođstvom tri izraelska istraživača, projekat je uključivao međunarodne partnere, među kojima su istraživači iz Škole za dentalnu medicinu američkog Univerziteta Kejs Vestern Rizerv, koji na toj lokaciji rade više od deset godina.
Studija je otkrila da su stanovnici pećine prebivali bliže ulazu. Ritualna komora, međutim, nalazi se otprilike osam spratova ispod ulaza u pećinu. Izrezbareni kamen koji liči na kornjačin oklop pronađen je u komori. Čini se da je tamo postavljen namerno u jedan kutak. Rezbarija je slična najstarijim pećinskim slikama u Francuskoj.
Kamena oruđa, iskasapljene životinjske kosti i drugi artefakti redovnih ljudskih aktivnosti iz vremena pre 46-33 hiljade godina ranije su pronađeni na različitim lokacijama u blizini ulaza u pećinu Manot. To uključuje vreme provedeno u zadnjem delu pećine tokom obavljanja grupnih rituala. Aktivnost u ritualnoj komori seže do vremena kad artefakti u životnom prostoru pokazuju uticaj drevne orinjačke kulture iz Evrope.
„Gravura je možda predstavljala neki totem ili spiritualnu figuru. Njena specijalna lokacija, daleko od svakodnevnih aktivnosti blizu ulaza u pećinu sugeriše da je u pitanju predmet obožavanja“, kažu istraživači.
Pećina ima prirodnu akustiku pogodnu za velike skupove i prisusutvo pepela na obližnjim stalagmitima sugeriše da su preistorijski ljudi nosili baklje da bi osvetlili komoru.
Iako još nije jasno koji rituali su se odigravali na tom prostoru, postoje dokazi da su kulture poput Maja koristile pećine za rituale kao što je prinošenje ljudske žrtve.
Pećina Manot je otkrivena 2008. prilikom izgradnje stambenih kompleksa na planini u blizini granice između Izraela i Libana. Škola za dentalnu medicinu se pridružila iskopavanjima 2012. radi identifikacije kostiju iz stena. Jedna od stvari koje su vrlo dobro očuvane u drevnim skeletima su zubi pošto su tvrđi od kosti. Postoji čitava naučna oblast dentalne antropologije. Ljudski facijalni razvoj je upravo ono što je bitno za identifikaciju antropoloških uzoraka.
Eksperti iz raznih disciplina su sarađivali u međunarodnom projektu posvećenom pećini Manot. Linda Sperlok sa američkog Državnog univerziteta u Kentu (Ohajo) dodala je vizuelni aspekt putem rekonstrukcije ljudskih lica na osnovu lobanja.
(Telegraf Nauka/ArkeoNews)