Milioni dugogodišnjih pušača imaju bolest pluća koja ne može da se dijagnostifikuje

Foto: Shutterstock

Istraživači su otkrili da polovina učesnika studije izloženih duvanskom dimu u velikoj meri ima postojano visok nivo respiratornih simptoma, uključujući teškoće sa disanjem, svakodnevni kašalj i šlajm, i smanjenu sposobnost za fizičke aktivnosti, ali su dobro prolazili u testovima disanja korišćenim za dijagnozu HOBP-a.

Preporučujemo

Procena HOBT-a je bila bitan deo studije koja je uključivala 1379 ljudi starosti 40-80 godina, sa više od 20 godina izloženosti duvanu tako što su pušili jednu paklicu cigareta dnevno. Studija je takođe uključivala kontrolnu grupu učesnika koji nikad nisu pušili cigarete i nisu imali smetnje u disanju.

HOBP je šesti vodeći izrok smrti u Sjedinjenim Državama i često se povezuje sa dugotrajnom izloženošću duvanskom dimu. Godine 2020, oko 12,5 miliona Amerikanaca je prijavilo da ima dijagnozu HOBP, prema podacima Centra za kontrolu i prevenciju bolesti. Ipak, prethodne studije su ukazivale da kod više od 18 miliona postoje dokazi oštećene funkcije pluća, što znači da su možda još milioni bolesni bez jasne dijagnoze.

HOBP se utvrđuje putem spiromotrije, testiranja funkcije pluća koje meri koliko brzo i efikasno osoba može da napuni i zatim isprazni pluća ulažući maksimalan napor. Dijagnostikuje se kad test pokaže opstrukciju protoka vazduha, ukazujući na problem sa izbacivanjem dovoljno vazduha napolje u normalnom vremenskom intervalu.

„Otkrili smo da mnogi ljudi sa znatnom primarnom izloženošću duvanu imaju iste simptome kao ljudi koji imaju HOBP, ali ne mogu biti dijagnostikovani zbog normalnih rezultata spirometrije“, kaže dr Vilijam Mekleroj, bivši saradnik za pulmologiju na Kalifornijskom univerzitetu u San Francisku. „To pokazuje veliki jaz u efikasnoj i saosećajnoj nezi osoba izloženih duvanskom dimu i ističe potrebu za daljim izučavanjem kako bi se pronašli načini da im se pomogne“.

Učesnici dugogodišnje studije su bili podvrgnuti spirometriji, šestominutnoj šetnji, proceni respiratornih simptoma i CT skeniranju pluća prilikom godišnjih poseta tokom 3-4 godine. Mnogi od tih učesnika su onda prošli kroz drugu rundu testiranja 5-10 godina nakon prvobitne posete.

Nekima od učesnika studije diajgnostikovana je HOBP nakon spirometrije, dok su ostali imali „očuvanu spirometriju“, što znači da nisu imali HOBP. Istraživači su otkrili da je velika većina učesnika sa izloženošću duvanskom dimu i očuvanom spirometrijom (TEPS) i pulmonalnim simptomima na početku studije nastavila da ima simptome tokom više od pet godina kontrolnog praćenja. Takođe su imali visoke stope respiratornih pogoršanja i disajnih teškoća koji su ograničavali njihovu sposobnost da budu aktivni tokom studije.

Osim toga, učesnici koji su imali simptomatski TEPS nisu imali povećanu incidenciju HOBP-a u poređenju sa onima koji su imali asimptomatski TEPS, ili brže propadanje funkcije pluća,

„Ovi nalazi sugerišu da veliki broj osoba izloženih duvanskom dimu bez opstrukcije protoka vazduha ima perzistentnu, simptomatsku neopstruktivnu hroničnu bolest disajnih puteva različitu od HOBP-a“, kaže Preskot Vudruf, načelnik odeljenja za pulmologiju. „Iako su osobe izložene duvanskom dimu sa očuvanom spirometrijom trenutno kategorizovane kao pre-HOBP, podaci iz trenutne studije pokazuju da definicija bolesti pluća povezane sa pušenjem treba da bude proširena kako bi se mogli razvijati novi tretmani“.

Studija je otkrila da mnoge osobe sa istorijom pušenja imaju respiratorne simptome i povećan rizik od pogoršanja tokom narednih nekoliko godina, dodao je Džejms Kajli, direktor Odeljenja za plućne bolesti u Nacionalnom institutu za srce, pluća i krv.

„Čak i kod osoba bez respiratornih simptoma i sa normalnim testovima disanja, pušenje nastavlja da oštećuje pluća. Rezultati studije ističu značaj prestanka pušenja i potrebu za redovnim kontrolama pušača sa ili bez simptoma, i pozivaju na dodatna istraživanja radi tretiranja respiratornih simptoma usled pušenja“.

Pored nalaza u pogledu simptomatskog TEPS-a, studija je takođe otkrila da je veći broj crnih individua u studiji imao simptomatski TEPS u poređenju sa belim učesnicima. Takođe je otkriven povećan rizik od progresije ka HOBP-u kod crnih učesnika. Autori sugerišu procenu uticaja sredine i zanimanja, socioekonomskog statusa i strukturalnog rasizma na razvoj ovih simptoma.

(Telegraf Nauka/EurekAlert)