Homo sapiens verovatno nastao od više blisko povezanih populacija

Foto: Shutterstock

Testirajući genetski materijal trenutnih populacija u Africi i upoređujući sa postojećim fosilnim dokazima tamošnjih ranih populacija Homo sapiensa, istraživači su otkrili novi model ljudske evolucije – opovrgavajući prethodna verovanja da su svi ljudi nastali od jedne jedine afričke populacije. Ovo novo istraživanje je objavljeno 17. maja u časopisu Nature, prenosi Science Daily.

Iako je uveliko prihvaćeno da Homo sapiens potiče iz Afrike, neizvesno je kako su se grane ljudske evolucije razišle i kako su ljudi migrirali širom tog kontinenta, kaže Brena Hen, profesor antropologije na Kalifornijskom univerzitetu u Dejvisu.

Preporučujemo

„Neizvesnost postoji zbog ograničenih fosilnih i drevnih genomskih podataka, kao i zbog činjenice da fosilni podaci nisu uvek u skladu sa očekivanjima od modela izgrađenih pomoću moderne DNK“, rekla je ona. „Ovo novo istraživanje menja poreklo vrste“.

Istraživanje koje su predvodili Brena Hen i Sajmon Gravel sa Univerziteta Mekgil testiralo je niz suparničkih modela evolucije i migracije širom Afrike, predloženih u paleoantropološkoj i genetičkoj literaturi, inkorporirajući podatke o populacionom genomu iz južne, istočne i zapadne Afrike.

Autori su uključili novosekvencirane genome 44 pripadnika savremenog naroda Nama iz južne Afrike, domorodačke populacije poznate po izuzetnom nivou genetskog diveziteta u poređenju sa drugim savremenim grupama. Istraživači su generisali genetske podatke prikupljajući uzorke pljuvačke od savremenih individua koje su obavljale svakodnevne poslove u svojim selima od 2012. do 2015.

Taj model sugeriše da se najranije razdvajanje populacije među ranim ljudima koje se može detektovati u savremenim populacijama desilo pre 120-135 hiljada godina, nakon što su se dve ili više slabo genetski diferenciranih populacija mešale stotinama hiljada godina. Nakon razdvajanja populacije, ljudi su i dalje migrirali između matičnih populacija, stvarajući slabo strukturirano stablo. Ovo daje bolje objašnjenje genetske varijacije među pojedinačnim ljudima i ljudskim grupama nego prethodni modeli.

„Predstavljamo nešto što ljudi nikad ranije nisu čak ni testirali“, kaže Hen. „Ovo značajno unapređuje antropološku nauku“.

„Prethodni komplikovaniji modeli predlagali su doprinose od arhaičnih hominina, ali ovaj model pokazuje drugačije“, rekao je koautor Tim Viver, profesor antropologije na Kalifornijskom univerzitetu u Dejvisu. On je ekspert za izgled fosila ranih ljudi i obavio je komparativno istraživanje.

Autori predviđaju da, prema ovom modelu, 1-4 % genetske diferencijacije među savremenim ljudskim populacijama može biti pripisano varijaciji u matičnim populacijama. Ovaj model može imati značajne posledice za interpretaciju fosilnih svedočanstava. Zahvaljujući migraciji između grana, te brojne loze su verovatno bile morfološki slične, što znači da morfološki divergentni fosili hominida (kao što je Homo naledi) verovatno ne predstavljaju grane koje su doprinele evoluciji Homo sapiensa.

Među ostalim autorima su Aron Regsdejl sa Viskonsinskog univeziteta u Medisonu, Elizabet Etkinson sa Bejlorovog medicinskog koledža i Ajlin Hoal i Marlo Meler sa Stelenboškog univerziteta u Južnoafričkoj Republici.

(Telegraf Nauka/Science Daily)