Nepoznato pleme drevnih lovaca-sakupljača u Teksasu proizvodilo je muziku pomoću ljudskih kostiju

Artefakt je možda napravljen od ostataka nekog pretka ili ubijenog neprijatelja.

Nepoznato pleme drevnih lovaca-sakupljača sa prostora obale južnog Teksasa možda je prozvodilo muziku pomoću modifikovanih ljudskih kostiju.

Preporučujemo

Nakon pregledanja koštanih artefakata u muzejskoj kolekciji, autor nove studije identifikovao je muzičko oruđe izrađeno od nadlaktične kosti, nalik sablasnom instrumentu zvanom omichicahuaztli koji su koristile meksičke kulture poput Asteka pre španskog osvajanja.

Dr Metju Tejlor sa američkog Univerziteta Ogasta u Džordžiji analizirao je i klasifikovao niz artefakata od ljudske kosti koji su ranije pronađeni na preistorijskim lokacijama na jugu Teksasa. Ukupno je ispitao 29 takvih predmeta iz kasnog preistorijskog perioda, koji je u Severnoj Americi trajao do 16. veka.

„Period kasne preistorije južnog Teksasa (1300-1528) karakterisalo je lovačko-sakupljačko stanovništvo. Sakupljački narodi su živeli u regionu od paleoindijanskih vremena do i nakon kontakta sa Evropljanima i nikad nisu prihvatili poljoprivredu“, piše Tejlor.

Od pronađenih koštanih artekata iz tog perioda, 27 je napravljeno od kostiju ruke i noge, a preostala dva su napravljena od rebara. Proces obrade kostiju zahtevao je mnogo rada i pažnje. Obično se predmeti od ljudske kosti smatraju dokazima poštovanju predaka i ratnim trofejima, ali Tejlor kaže da nema mnogo dokaza za te prakse u južnom Teksasu.

Na primer, iako su ratnici pre dolaska Španaca možda uzimali skalpove neprijatelja, ne postoje arheološka svedočanstva o ratnim trofejima od ljudske kosti u regionu. Takođe, iako se zna da su neke drevne kulture u Centralnoj i Južnoj Americi iskopavale i modifikovale leševe svojih predaka kao vid poštovanja, izgleda da se to nije dešavalo u Severnoj Americi.

Jedan izuzetak stiže iz izveštaja španskog konkistadora Alvara Nunjesa Kabese de Vake, koji je opisao kako su teksaski starosedeoci mrvili i pili kremirane kosti nekih poštovanih ljudi.

„Ovo je u tehničkom smislu oblik kanibalizma, ali se može smatrati i tipom ukazivanja poštovanja precima“, kaže Tejlor.

Što se artefakata tiče, muzičko oruđe od ljudske nadlaktične kosti ima 29 ureza na površini. Ovaj instrument je verovatno proizvodio muziku tako što se drugi komad prevlačio preko tih useka. Druga strana instrumenta od kosti sadrži cik-cak geometrijske obrasce koji predstavljaju dekoraciju.

Ovakvi predmeti nisu poznati iz južnog Teksasa, ali se o njima govori u brojnim etnoistorijskim izveštajima sa visoravni centralnog Meksika. Poznati kao omichicahuaztli u jeziku Nahua, ovi meksički instrumenti imaju brojne sličnosti sa teksaskih primerkom, često uključujući geometrijske oblike.

Međutim, meksički instrumenti su skoro uvek napravljeni od butne kosti. S obzirom na te razlike, Tejlor smatra da teksaski artefakt možda predstavlja imitaciju meksičkih religijskih praksi. To ukazuje na razmenu tehnologije i kulture između Astečkog carstva i domorodačkih plemena na obali južnog Teksasa tokom kasnog preistorijskog perioda.

U pogledu šire teme modifikovanja ljudskih kostiju, Tejlor kaže da drevni žitelji regiona očigledno nisu videli postupanje sa ljudskim ostacima kao tabu. Ipak, zaključuje da „iako bi neki mogli hteti da izjednače prisustvo ovih artefakata sa postojanjem kanibalizma, ovaj rad ne podržava niti poriče tu hipotezu“.

(Telegraf Nauka/IFL Science)