Prvi žitelji visokih planina početkom neolita bavili su se drugim stočarskim aktivnostima osim transhumacije

Arheološko otkriće u ueskanskim Pirinejima omogućilo je istraživačima da prvi put identifikuju stočarske strategije i prakse prehrane koje pokazuju kako su prve zajednice na visokim planinama, početkom neolita, već izvodile složene stočarske i farmerske aktivnosti, umesto ograničenosti na sezonsku selidbu ovaca i koza, piše Science Daily.

U studiji je prvi put kombinovana analiza stabilnog izotopa ugljenika i azota sa arheozoološkim analizama. Pod vođstvom Autonomnog univerziteta Barselone, studija je takođe dokumentovala da ekonomski značaj svinja u ueskankom regionu postoji od neolita.

Istraživanje o strategijama upravljanja i upotrebi životinjskih resursa u visokoplaninskim oblastima tokom ranog neolita, pre oko 6.500 do 7.500 godina, bilo je uslovljeno pretpostavkom da je prisutvo ljudi u tim oblastima bilo uglavnom sezonsko i da su se ekonomske prakse uveliko fokusirale na iskorišćavanje divljih resursa.

U pogledu uzgoja stoke, uloga transhumacije ovaca i koza u visokoplaninskim oblastima tradicionalno je isticana, dok je samo sporedni značaj pripisivan drugim stočarskim aktivnostima, gde je naglašavana privremena briga o tim životinjskim stadima.

Istraživači su sad prvi put opisali stočarske prakse i strategije prehrane pripitomljenih životinja u visokoplaninskim regionima tokom ranog neolita, posebno na arheološkoj lokaciji Koro Trasito, u oblasti Sobrarbe u Aragonu.

Istraživanje je fokusirano na procenu životinjske ekologije, strategije stočarstva i prakse prehrane koje su primenjivala prva društva visokoplaninskih regiona (preko 1.500 metara iznad nivoa mora).

Prvi put je primenjena kombinacija analize stabilnih izotopa ugljenika i azota u koštanom kolagenu – radi utvrđivanja režima ishrane i pozicije u lancu ishrane životinja – sa arheozoološkom analizom ostataka životinja iz tog perioda. Zahvaljujući toj kombinaciji, istraživači su dokumentovali da su se strategije razlikovale među stadima.

Rezultati su pokazali da su stada koja su pripadala tim prvim naseljenicima bila mala i sastavljena od nekoliko jedinki svake vrste – krava, koza, ovaca i svinja – i da su uglavnom korišćena zbog mesa i mleka. Osim toga, istraživači su dokumentovali porast ekonomskog značaja svinja tokom neolita.

Prisustvo različitih načina ishrane životinja, uz pristup različitim pašnjacima i mogućem obezbeđivanju hrane, uglavnom od viška poljoprivrednih proizvoda, pokazuje da su stočarske prakse na lokaciji Koro Trasito bile konsolidovane prakse na početku neolita i povezane sa zemljoradničkim praksama. Studija zakođe pokazuje kako su stada bila prilagođena na pećinske uslove života.

Rezultati arheozooloških, izotopskih i arheoloških analiza otkrivaju da su stanovnici pećine Koro Trasito koristili uglavnom domaće resurse.

Osim toga, prisustvo transformativnih aktivnosti povezanih sa mlečnim proizvodima i mašću, kao i postojanje skladišnih struktura u pećini, ukazuju na složenost procesa neolitizacije u centralnim Pirinejima i kako su te oblasti brzo integrisane u još širi i složeniji ekonomski sistem.

(Telegraf Nauka/Science Daily)