Antarktičke ledene police sadrže dvostruko više vode nego što se mislilo

Delimično istopljeni sneg čini više od polovine vode u antarktičkim ledenim policama na vrhuncu leta, ali je slabo uključen u regionalne klimatske modele.

Istraživači sa Kembričkog univerziteta, Univerziteta Kolorado u Bolderu i Tehničkog univerziteta u Delftu su pomoću tehnika veštačke inteligencije mapirali delimično istopljeni sneg u antarktičkim ledenim policama i otkrili da se 57% vode nalazi u tom obliku, a ostatak u jezerima na površini.

Dok se klimat zagreva, više vode nastaje topljenjem na površini ledenih polica, plutajućem ledu oko Antarktika koji stabilizuje glečerski led iz unutrašnjosti. Povećana količina vode nastale topljenjem može dovesti do nestabilnosti ili kolapsa ledenih polica, što uzrokuje porast nivoa mora, piše EurekAlert.

Preporučujemo

Takođe je otkriveno da delimično otopljeni sneg i akumulirana voda dovode do 2,8 puta većeg topljenja nego što standardni klimatski modeli predviđaju, zbog veće apsorpcije toplote u poređenju sa snegom ili ledom.

Svakog leta se voda akumulira na površinama antarktičkih plutajućih ledenih polica. Ranije istraživanje je pokazalo da ta jezera nastala topljenjem mogu izazvati lomljenje i kolaps ledene police, pošto težina vode može dovesti do savijanja ili pucanja leda. Međutim, ulogu delimično istopljenog snega u stabilnosti ledenih polica je teže utvrditi.

Pomoću satelitskih snimaka se mogu mapirati jezera nastala topljenjem, ali je teško mapirati delimično istopljeni sneg jer liči na druge stvari, kao što su senke od oblaka, gledano iz satelita. Međutim, tehnike mašinskog učenja mogu dati jasniju sliku, pošto razaznaju više talasnih dužina svetlosti nego ljudsko oko.

Istraživače interesuje koliko je delimično istopljeni sneg prisutan tokom antarktičkog leta i kako se to menja s vremenom. Pomoću modela mašinskog učenja su otkrili da je na vrhuncu antarktičkog leta u januaru više od polovine (57%) vode na antarktičkim ledenim policama u obliku delimično istopljenog snega i leda, a ostalih 43% u akumulacijama vode nastale topljenjem.

Vodene otopine utiču na stabilnost plutajućih ledenih polica. Dok se klima zagreva i stope topljenja na Antarktiku rastu, te otopine – u obliku jezera ili delimično otopljenog sneg – mogu da uđu u pukotine u ledu i prošire ih. To može prouzrokovati lomljenje i kolaps ledenih polica, što bi omogućilo glečerskom ledu da pređe u okean i doprinese porastu nivoa mora.

Osim potencijalnih implikacija delimično otopljenog snega u pogledu hidrofrakture, veliki uticaj ima i na stope topljenja. Pošto su delimično otopljeni sneg i jezera manje beli od snega ili leda, apsorbuju više toplote, izazivajući veće topljenje snega. Ovo dodatno topljenje trenutno nije uzeto u obzir u klimatskim modelima, što može dovesti do potcenjivanja u projekcijama topljenja ledene ploče i stabilnosti ledene police.

Verovatno je da će u budućnosti mesta na Antarktiku koja trenutno nemaju vodu ili delimično otopljeni sneg početi da se menjaju. Sa sve toplijom klimom doći će i do većeg topljenja, što može uticati na stabilnost leda i porast nivoa mora.

(Telegraf Nauka/EurekAlert)