DNK otkrio tajne migracija iz Afrike

Moderno stanovništvo istočne Azije primarno vodi poreklo od homosapijensa koji su južnom migrantskom rutom stigli u te krajeve dok američki starosedeoci i severoistočni Azijci imaju mešovito poreklo od ljudi koji su se kretali i severnom i južnom migrantskom rutom. Dokazi upućuju na to da da svi oni imaju zajedničko poreklo iz Afrike.

To je pokazalo istraživanje DNK i drevnog DNK koje su sproveli naučnici sa Univerziteta u Tokiju.

Preporučujemo

- Ljudi dugo razmatraju svoje poreklo. Odgovor na veliko pitanje o tome odakle su homosapijensi došli razvijalo se sa biotehnologijom koja nam je omogućila da osvetlimo našu daleku prošlost. Multiregionalna evolucija je dugo bila dominanti model porekla modernih ljudi, ali je poslednjih 30 godina zamenjena modelom prema kome svi vodimo poreklo iz Afrike – naveli su naučnici u studiji objavljenoj u Journal of Physiological Anthropology i dodali:

- Ovde smo prekontrolisali značajna otkrića koja su dovela do te promene. To uključuje povećanje mozga hominina, klasičan pogled na mitohondijalni genom (mtDNK) i trenutak razdvajanja Afrikanaca i neafričkog stanovništva, kao i najmodernije sekvenciranje genoma neandertalaca i denisovaca. Ova otkrića podržavaju tezu o poreklu iz Afrike, ali otkrivaju i mali nivo ubacivanja neandertalskog i denisovskog genoma u genom homosapijensa van Afrike. Takođe smo pratili paleoogenomske studije o tome kojom su se migrantskom rutom, južnom ili severnom, rani migranti najverovatnije došli u istočnu Aziju.

Kojom god rutom da su se kretali, dodaju, migranti su se selili na višu geografsku širinu, što je zahtevalo adaptacije na uslove sa manje svetla, veću hladnoću, nedostatak hrane…

Prema multiregionalnom modelu evolucije ljudi su se razvili od drevnih populacija u različitim oblastima sveta istovremeno, piše Phys.org. Najveća mana ovog modela je nemogućnost da su identične mutacije dovele do povećanja mozga u više delova sveta istovremeno.

Sekvenciranje celog genoma modernih i drevnih stanovnika iskorišćeno je da se isprate migranske rute u istočnu Aziju, a ispitane su i fiziološke adaptacije uključujući otpornost na hladnoću, metaboličke promene i osetljivost na svetlost. Genomski dokazi velikih projekata poput HapMap i 1000 Genom potvrdili su da svi ljudi van Afrike imaju zajedničkog pretka koji je napustio Afriku pre oko 60.000 godina.

Studija je potvrdila i da afrička populacija ima najveće genetske varijacije, što dodatno potvrđuje afričko poreklo svih ljudi.

Studija je ispitala dve moguće migrantske rute u istočnu Aziju. Severna kroz prolaze severno od Himalaja i južna preko Indijskog potkontinenta i jugoistočne Azije. Genetska istraživanja pokazala su da su južnom rutom išli preci modernih stanovnika istočne Azije, uključujući Han Kineze, Japance (osim potomaka naroda Džomon) i mnogih stanovnika jugoistočne Azije.

Genomske analize naroda Džomon, drevnih stanovnika Japana, pokazuju da moderni stanovnici istočne Azije nemaju značajan udeo genetskog porekla od stanovnika koji su se kretali severnom migrantskom rutom, ali da američki starosedeoci i stanovnici severoistočne Azije imaju. Te grupe podrazumevaju Mongole, sibirske narode, kao i neke autohtone grupe u Kini, Koreji i Japanu.

Mešanje sa denisovcima i neandertalcima imalo je značajnu ulogu u fiziološkim adaptacijama, uključujući otpornost na hladnoću, metabolizam i imunosistem. TBX15/WARS2 i UCP1 uticali su na termogenezu, dok je neandertalski DNK uticao na imunosistem, pigmentaciju i cirkadijski ritam.

Drevne genetske adaptacije koje su nekad povećavale šanse za preživljavanje sada možda doprinose nekih modernim zdravstvenim problemima, uključujući gojaznost i rizik od dijabetesa tipa 2.

(Telegraf Nauka/Phys.org)