Nove rekonstrukcije prikazuju ljude koji su živeli pre 2.500 godina u misterioznoj indijskoj civilizaciji

Realistične rekonstrukcije su bazirane na dve lobanje pronađene u urnama iskopanim 2021. godine iz pogrebnog zemljišta u južnoj Indiji.

Dva muškarca koja su živela pre oko 2.500 godina vraćena su u život putem novih digitalnih rekonstrukcija i proučavanje njihovih ostataka otkriva tajne o njihovoj misterioznoj civilizaciji.

Preporučujemo

Realistični facijalni modeli zasnovani su na dve lobanje sa pogrebne lokacije Kondagaj u južnoj indijskoj državi Tamil Nadu, kažu istraživači sa Odeljenja za genetiku Univerziteta Kamaradž u Maduraju.

Smatra da je Kondagaj pogrebno zemljište obližnje arheološke lokacije Keladi, za koju istraživači veruju da je bila dom sofisticiranoj gradskoj civilizaciji iz vremena oko 580. godine pre nove ere. Ova civilizacija je imala kuće od cigli sa krovovima od crepa, trgovala je sa dalekim regionima, pisala je drevnim oblikom tamilskog pisma i koristila je relativno napredne tehnologije poput sofisticiranih sistema za upravljanje vodama.

Prve tragove Keladija identifikovala je Arheološka služba Indije 2013. godine, a zasad je iskopan samo mali deo tog drevnog gradskog naselja i obližnjeg pogrebnog terena.

Analizom drevne DNK iz lobanja i drugih ljudskih ostataka, naučnici pokušavaju da saznaju više o tajanstvenim stanovnicima Keladija.

Dve lobanje su iskopane 2021. godine. Ostaci su pronađeni u pogrebnim urnama, koje su zasad pronađene u desetinama na lokaciji Kondagaj. Narod Keladija sahranjivao je svoje mrtve u ovim urnama zajedno sa pogrebnim darovima, uključujući nakit, grnčariju i hranu kao poklone, pokazalo je istraživanje.

Anatomska analiza je sugerisala da su muškarci bili stari između 50 i 60 godina kad su umrli. Uzroci smrti su i dalje nepoznati.

Da bi ponovo kreirali njihove individualne izglede, istraživači su uradili CT snimke lobanja radi kreiranja virtuelnih 3D modela, koje su zatim poslali u laboratoriju Fejs u Ujedinjenom Kraljevstvu, specijalizovanu za rekontrukciju lica.

Ovi rekontruisani modeli mogu nam pomoći da razumemo ljude iz prošlosti i omogućiti da se uporedimo s našim precima, kažu u laboratoriji na Liverpulskom univerzitetu Džon Murs.

Laboratorija je digitalno rekonstruisala facijalne elemente oko kostiju lobanje, uključujući mišiće, masno tkivo i kožu. Kao referenca su korišćene baze podataka o modernim južnoazijskim populacijama, sa informacijama o dubini mekanih tkiva i drugim facijalnim karakteristikama.

Uključena je izvesna kreativna interpretacija u pogledu izbora boje očiju, kože i kose, pored toga kako su prikazani znaci starenja.

U ovom slučaju, korišćena je boja očiju, kože i kose prosečnog južnog Indijca. Međutim, ove rekonstrukcije su samo „prvi nacrt“ dok se radi na daljem dobijanju informacija iz DNK lobanja, što bi moglo dati nova saznanja o tome koje boje bi najviše odgovarale, tako da će rekonstrukcije biti ažurirane ako bude potrebno.

Tokom izučavanja DNK iz lobanja, jedan od ciljeva je otkrivanje porekla tih drevnih ljudi. Preliminarni genetski nalazi sugerišu da su drevni muškarci blisko povezani sa modernim južnoazijskim populacijama, što znači da je moguće da su delom preci nekih ljudi koji danas žive na prostoru južne Indije.

Međutim, nemamo DNK podatke da to tačno odredimo, kažu istraživači. Iako imaju pristup opsežnim bazama DNK podataka o modernoj južnoazijskoj populaciji, nemaju specifične podatke za region Tamil Nadu ili širu oblast južne Indije da bi dokazali predačku povezanost.

(Telegraf Nauka/Live Science)