Na Veneri ima života?! 2031. ka Zemljinoj bliznakinji kreće sonda koja će zauvek da reši ovo pitanje

Misija koja kreće iz Velike Britanije ima za cilj da jednom zauvek reši pitanje da li život postoji na Veneri. Planira se slanje sonde na planetu u potrazi za mikrobima - ne na površini, naravno, već u oblacima Venere.

Tokom proteklih pet godina, naučnici su otkrili prisustvo fosfina i amonijaka - dva moguća znaka biološke aktivnosti - u oblacima Venere. Na Zemlji se oba gasa proizvode isključivo biološkim putem ili industrijskim procesima, pa je poreklo ovih gasova na Veneri nepoznato.

Preporučujemo

S obzirom na gustu, toksičnu atmosferu planete, užarenu površinu i ogroman pritisak, bujna industrijska ekonomija deluje malo verovatno. Međutim, mikrobi - koji mogu opstati u najvrelijim i najtoksičnijim sredinama na Zemlji - možda uspevaju da prežive na Veneri i proizvode te gasove, smatraju istraživači.

„Naši najnoviji podaci ukazuju na još dokaza o prisustvu amonijaka na Veneri, sa potencijalom da postoji u nastanjivim delovima oblaka planete“, izjavila je Džejn Grivs, astronom sa Univerziteta u Kardifu. „Ne postoje poznati hemijski procesi koji proizvode amonijak ili fosfin, tako da je jedini način da sa sigurnošću saznamo šta ih uzrokuje - da odemo tamo.“

Na ovogodišnjem Nacionalnom astronomskom skupu Kraljevskog astronomskog društva, istraživači sa Univerziteta u Kardifu predstavili su plan za potragu i mapiranje fosfina, amonijaka i drugih gasova bogatih vodonikom koji bi mogli ukazivati na prisustvo mikrobiološkog života na Zemljinoj „bliznakinji“.

Misija, nazvana Venus Explorer for Reduced Vapours in the Environment (VERVE) – odnosno „Istraživač Venere za smanjene pare u okruženju“ – poslaće sondu veličine CubeSat satelita u sklopu šire misije Evropske svemirske agencije, EnVision, koja je osmišljena da proučava površinu i unutrašnjost Venere, a lansiranje je planirano za 2031. godinu. VERVE će se odvojiti po dolasku i sprovesti nezavisno istraživanje atmosfere.

Naučnici su prvi put detektovali fosfin u oblacima Venere 2020. godine. To otkriće izazvalo je kontroverze, jer kasnije studije nisu uspele da potvrde te rezultate.

Međutim, naknadni projekat JCMT–Venus, koji koristi teleskop Džejms Klark Maksvel na Havajima za proučavanje molekularnog sastava atmosfere Venere, ponudio je moguće objašnjenje za različite nalaze. Istraživači su pratili signal fosfina tokom vremena i utvrdili da se on može otkriti samo noću, jer ga sunčeva svetlost uništava. Takođe su otkrili da se količina gasa u atmosferi Venere menja tokom vremena.

Prošle godine, na Nacionalnom astronomskom skupu, istraživači su takođe objavili da su otkrili prisustvo amonijaka u atmosferi Venere.

Iako temperature na površini Venere dostižu oko 450 stepeni Celzijusa, uslovi postaju mnogo prihvatljiviji na visini od oko 50 kilometara, gde temperature variraju od 30 do 70 stepeni Celzijusa. Istraživači veruju da bi ekstremofili - poput onih pronađenih u hidrotermalnim izvorima i dubokim morskim rovovima na Zemlji - mogli da prežive u tim uslovima.

(Telegraf Nauka/Gizmodo)